حفظ ارزش پول در برابر فرسایش ناشی از تورم، دغدغه اصلی سرمایه‌گذاران و شهروندان در اقتصادهای باثبات و بی‌ثبات است. تورم، به‌عنوان افزایش عمومی سطح قیمت کالاها و خدمات در طول زمان، مستقیماً قدرت خرید هر واحد پولی را کاهش می‌دهد. این پدیده معمولاً با استفاده از شاخص‌هایی مانند شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) اندازه‌گیری می‌شود.

ماهیت تخریبی تورم بر ثروت، به‌ویژه در شرایط بحران‌های اقتصادی، تشدید می‌شود. هنگامی که دولت‌ها برای مقابله با بحران اقدام به چاپ پول به‌صورت بی‌رویه می‌کنند، این امر مستقیماً منجر به افزایش تورم و کاهش ارزش پول فیات می‌شود. به‌عنوان‌مثال، در شرایط کنونی، دلار آمریکا بخشی از ارزش خود را ازدست‌داده و تحلیلگران بزرگی همچون گلدمن ساکس پیش‌بینی کرده‌اند که دلار ممکن است طی چند سال آینده تا حدود ۲۰ درصد از ارزش خود را از دست بدهد.

دوج‌کوین (Dogecoin) که در ابتدا در دسامبر ۲۰۱۳ توسط بیلی مارکوس و جکسون پالمر به‌عنوان یک شوخی و با الهام از یک میم اینترنتی راه‌اندازی شد، امروزه فراتر از منشأ طنزآمیز خود، به یکی از مهم‌ترین و پرنوسان‌ترین دارایی‌های دیجیتال در بازار جهانی تبدیل شده است. ساختار فنی دوج‌کوین به‌عنوان یک ارز دیجیتال همتابه‌همتا و متن‌باز، بر پایه لایت‌کوین (Litecoin) بنا نهاده شده و از الگوریتم Scrypt استفاده می‌کند.

تتر (Tether) با واحد اختصاری USDT، محبوب‌ترین استیبل‌کوین بازار ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود که به دلیل حفظ ثبات ارزش خود (معادل تقریبی یک دلار آمریکا) به ابزاری کلیدی در معاملات جهانی تبدیل شده است. بااین‌حال، همین محبوبیت و کاربرد گسترده، تتر را به هدفی جذاب برای مجرمان سایبری و عملیات فیشینگ تبدیل کرده است. در این گزارش بلاگ صرافی ارز دیجیتال التکس، به بررسی دقیق ماهیت کلاهبرداری‌های تتر، شیوه‌های رایج انجام این جرائم، روش‌های پیشگیری و تشخیص، و همچنین چارچوب‌های قانونی و مراجع پیگیری آن پرداخته می‌شود.

استخراج ابری (Cloud Mining) به‌عنوان یکی از روش‌های نوین و محبوب برای مشارکت در استخراج ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک‌چین در سال‌های اخیر ظهور کرده است. این روش به کاربران اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به تملک، مدیریت یا نگهداری تجهیزات سخت‌افزاری گران‌قیمت، در فرآیند ماینینگ مشارکت کنند.

بلاک‌چین‌ها برای تأمین امنیت شبکه و اعتبارسنجی تراکنش‌ها، نیازمند سازوکارهای اجماع هستند. ماینینگ (Mining) که عمدتاً بر پایه الگوریتم اثبات کار (Proof of Work یا PoW) استوار است، و استیکینگ (Staking) که بر اساس الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake یا PoS) عمل می‌کند، دو روش اصلی برای مشارکت در این فرآیندها و در نتیجه، کسب درآمد غیرفعال از دارایی‌های دیجیتال هستند. این گزارش بلاگ صرافی ارز دیجیتال التکس به‌منظور ارائه یک تحلیل تطبیقی جامع و موشکافانه، تفاوت‌های ساختاری این دو روش، ریسک‌های منحصربه‌فرد آن‌ها و مدل‌های سودآوری‌شان (ROI) را بررسی می‌کند تا به پرسش‌محوری مبنی بر اینکه کدام روش سود بیشتری دارد، پاسخی مشروط و دقیق ارائه دهد.

استیکینگ (Staking) فرایندی حیاتی در بلاک‌چین‌هایی است که از مکانیزم اجماع گواه اثبات سهام (Proof-of-Stake - PoS) استفاده می‌کنند. در هسته این فرآیند، کاربران دارایی‌های بومی شبکه (در مورد اتریوم، توکن اتر یا ETH) را در یک قرارداد هوشمند ویژه قفل یا سپرده‌گذاری می‌کنند تا با ایفای نقش اعتبارسنج (Validator)، در تأیید تراکنش‌ها و افزودن بلاک‌های جدید به زنجیره مشارکت داشته باشند. به طور خلاصه، امنیت شبکه و شانس انتخاب‌شدن اعتبارسنج برای تولید بلاک جدید، به میزان کوین‌های قفل‌شده توسط او بستگی دارد.

استیکینگ (Staking) یا سهام‌گذاری، به‌عنوان یک مفهوم محوری در اقتصاد بلاک‌چین، فرصتی برای کسب درآمد غیرفعال و درعین‌حال مشارکت فعال در حفظ امنیت شبکه‌های غیرمتمرکز فراهم می‌آورد. این فرآیند که اساساً مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات سهام (Proof of Stake یا PoS) است، جایگزینی کارآمدتر و مقیاس‌پذیرتر برای روش سنتی اثبات کار (Proof of Work یا PoW) محسوب می‌شود.

پروژه اتریوم که در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین و همکارانش راه‌اندازی شد، مرزهای فناوری بلاک‌چین را فراتر از کاربرد صرف ارز دیجیتال (مانند بیت‌کوین) گسترش داد. هدف اصلی این پروژه، ایجاد یک زیرساخت محاسباتی جهانی، غیرمتمرکز و تغییرناپذیر بود که به‌عنوان یک بستر دیجیتالی برای اجرای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) و ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) عمل کند. این تحول، منجر به ظهور «وب ۳.۰» شد، جایی که نرم‌افزارها توسط یک مرجع مرکزی کنترل نمی‌شوند.

تتر (USDT) به‌عنوان بزرگ‌ترین استیبل‌کوین جهان، ستون فقرات اکوسیستم رمزارزهای جهانی را تشکیل می‌دهد و نقشی حیاتی در تأمین نقدینگی و تسهیل معاملات مرزی، به‌ویژه در مناطقی که دسترسی محدودی به سیستم بانکی بین‌المللی دارند، ایفا می‌کند. بااین‌حال، ماهیت USDT، برخلاف رمزارزهای اصلی مانند بیت‌کوین، ذاتاً متمرکز است، زیرا توسط یک نهاد مرکزی، یعنی شرکت Tether Holdings Limited، صادر و کنترل می‌شود. این تمرکز، قابلیت نظارت و در نهایت مسدودسازی دارایی‌ها را توسط صادرکننده ایجاد می‌کند.